Aftellen geblazen!

Binnen enkele dagen is het zover! Dan vertrek ik voor drie maanden naar Zuid-Afrika. Ik zal er lesgeven in de Walmer Primary School bij Port Elisabeth. Ik verwacht dat ik na drie maanden zal thuiskomen van een leerrijk en onvergetelijk avontuur. Hoewel ik er al lang naar uitkijk beginnen de kriebels nu toch te komen. De komende dagen maak ik mijn valies klaar en worden de laatste dingetjes geregeld, maar met mijn hoofd ben ik al in Zuid-Afrika. Ik ben er klaar voor!

06/02/'17

unjani? - ndiphilile!

Mijn eerste week op de Walmer Primary School zit er op. Na een week observeren op de school is het meer dan duidelijk dat veel dingen hier heel anders zijn dan in België.

Maandag trok ik met Jolien en Karen, studenten kleuteronderwijs en Stien en Maxime, studenten lager onderwijs naar de Walmer Primary School. We werden marm onthaald door de directirice van de school, Miss Maku. We mochten kiezen aan welke klas we graag les wouden geven. Aangezien de leerlingen pas vanaf het 5e leerjaar les krijgen in het Engels kozen we voor het 5e leerjaar. Ik zal 5A voor mijn rekening nemen. Samen met de directrice spraken we af om eerst een week te observeren hoe het lesgeven er op de school aan toegaat.

Walmer Primary school ligt in de township Walmer. In de hele townshop zijn slechts twee scholen waardoor de twee scholen bomvol zitten met leerlingen. Per leerjaar zijn er 3 tot 4 klassen en in elke klas zitten een 60-tal leerlingen. 

De leerlingen hebben voor elk vak een andere leerkracht en veranderen ook elk uur van lokaal. Ze hebben dus geen vaste klasruimte. Voor onze stage mogen we wel heel de dag bij dezelfde klasgroep blijven.

Omdat de leerlingen met zovelen zijn, krijgen ze meestal klassikale lessen. Zo werken ze bijvoorbeeld nooit in groepjes of spelen ze ook nooit leerspelletjes. In de klassen is niet veel materiaal aanwezig. Slechts enkele didactische posters. Ze hebben maar een paar werkboeken waardoor de leerlingen alles zelf moeten neerpennen in een schrift. 

De leerlingen en leerkrachten zijn Katholiek en dat is merkbaar doorheen heel de dag. Zo zijn er een aantal momenten waarop de leerlingen bidden. Al deze gebeden worden prachtig gezongen en gedanst door de leerlingen. Het is iets dat me elke keer raakt omdat het een geweldige positieve sfeer opwekt.

Woensdag was het mijn verjaardag. Toen de leerlingen dit te horen kregen begonnen ze meteen voor mij te zingen. Aangezien de leerlingen zo mooi kunnen zingen en dansen, was dit een super leuk cadeau om te krijgen! 

De leerlingen spreken meerdere talen. Hun moedertaal is Xhosa. Vanaf het 5e leerjaar kijgen de leerlingen lessen in het Engels en via hun grootouders krijgen de kinderen vaak ook wat Afrikaans mee. Veel van de leerlingen kunnen dus drie talen spreken. Ook ik leerde al een aantal zinnen in het Xhosa. 'Unjani? - Ndiphilile!' betekent 'Hoe gaat het? - Het gaat goed!'.

Na een week observeren kijk ik er zeker naar uit om zelf voor de klas te gaan staan. Het zal geen makkelijk opgave zijn gezien het grote aantal leerlingen en het minimum aan middelen, maar ik ga de uitdaging aan!

17/02/'17

En start!

Maandag startte ik met lesgeven aan de leerlingen van 5A en werd ik hun vaste klasjuf. Dat de leerlingen eenzelfde juf hebben die hen heel de dag les geeft, zijn ze niet gewoon. Toch lijken de kinderen deze werking zeer fijn te vinden. De eerste twee dagen waren zeker en vast een uitdaging, gezien het grote aantal. Ook vind ik het spijtig dat het zeer moeilijk is om de namen van de kinderen te leren kennen. Met 60 namen als 'Mbhathi' en 'Nhanipho' is dit namelijk een hele karwei! Toch wil ik mijn best doen om al hun namen ze snel mogelijk te leren.

Bij wiskunde gaf ik een lesjes over staartdelingen en problemen oplossen. Dit was voor de leerlingen zeer moeilijke leestof. Ik stelde dan ook aan de leerkracht voor om de maaltafels nog eens goed te herhalen. Bij de lessen Engels werkte ik rond kranten en bij geschiedenis ging het over 'De San', de eerste bevolkingsgroep die leefde in Zuid-Afrika. De les eindigde met een leuke quiz. Bij natuur ging het dan weer over onze spieren en deden we oefeningen om te voelen waar onze spieren zitten.

Waar ik elke dag van verschiet zijn de grote omgevingsverschillen hier. Elke dag kom ik terecht in twee verschillende werelden. Bij Maritha verblijven we in een mooi huis in een mooie omgeving. In de buurt zijn veel winkels en is het vrij westers. Ze spreken er Engels en Afrikaans en de mensen zijn voornamelijk blank. Op 20 minuten rijden van ons gastgezin komen we we bij onze school aan de rand van de township terecht, waar de huizen gemaakt zijn van golfplaten. Hier spreken ze Engels en Xhosa en zijn de mensen voornamelijk zwart. Zo dicht bij elkaar en toch zo verschillend...

22/02/'17

Been there jumped that!

Het is inmiddels even geleden dat ik nog iets gepost heb op mijn blog. Mijn derde week lesgeven zit er ondertussen al op. Hoewel het niet altijd even makkelijk is om 60 enthousiaste leerlingen onder controle te houden, begin ik met de leerlingen stilaan een band op te bouwen. Het is zeer leuk om de kinderen beter te leren kennen omdat ik zo ook het gevoel heb dat ik meer voor hen kan betekenen. Alleen met de namen heb ik het best nog wel moeilijk. Maar daar wordt aan gewerkt!  

Vorige week deed ik met de leerlingen een herhaling van de maaltafels door het spelen van spelletjes in verschillende groepen. De leerlingen vonden het geweldig om speels bezig te zijn tijdens het leren.

Omdat het Engels van de leerlingen nog heel wat basis ontbreekt, probeer ik elke dag voor te lezen uit een boek zodat de leerlingen veel Engelse woordenschat horen. Dit is voor een aantal leerlingen nog zeer moeilijk. Ze hebben vooral moeite om nadien te vertellen wat er in het verhaal gebeurde. Ik zal binnenkort dan ook een herhaling doen van de basis via taalspelletjes.

Bij biologie zal ik deze week starten rond het thema water. In Zuid-Afrika heerst een droogte waardoor er een aantal strenge regels gelden rond het waterverbruik. Zo zijn er al een aantal openbare zwembaden gesloten, mogen de mensen hun tuin niet besproeien en mag je niet langer dan 5 min douchen. Zo weinig mogelijk water verspillen is dus de boodschap! Met z'n allen hoopt men hier op regen. Er is dan ook nog slecht voor ongeveer 100 dagen water om iedereen te voorzien. Voor een wedstrijd mochten de leerlingen een verhaal schrijven over een waterloze wereld. Via deze wedstrijd kan de school een waterreservoir winnen. Hoewel het schrijven van een verhaal in het Engels voor velen moeilijk was, waren er ook zeker en  vast een paar kanshebbers bij. 

Bij aardrijkskunde leerden de leerlingen deze week om met de Atlas te werken. Ik liet hen België opzoeken en ze verschoten dat ik uit dat verre kleine landje kom.

Onlangs kreeg Walmer Primary School een Smartboard gedoneerd. Hier heb ik tijdens de lessen wiskunde dan ook handig gebruik van gemaakt om een aantal spelletjes te spelen. Dit was voor de leerlingen nog nieuw en ze waren dolenthousiast. Helaas is er geen internet aanwezig op de school waardoor het gebruik van het Smartboard slechts beperkt is.

In de week is het hard werken om lessen voor te bereiden voor school, maar in het weekend is er tijd om te ontspannen en Zuid-Afrika te verkennen. Zo ging ik twee weekends geleden naar het olifantenpark Addo en deed ik een safaritocht in Scatiopark. Dit was een geweldige ervaring! Ik heb dan ook heel wat dieren gezien die dag. Leeuwen, zebra's, herten, olifanten, buffels, neushoorns, krokodillen, apen, ... Op de cheetah na heb ik de big five dus kunnen spotten. 'S Avonds sloten we af met een braai. Dat is een typische Zuid-Afrikaanse BBQ. Als kers op de taart deden we nog een avondsafari wanneer het pikdonker was. Met een grote felle spot reden we door het park tussen alle dieren. De sterrenhemel die we toen zagen, was onbeschrijflijk mooi. Zoveel sterren heb ik nog nooit aan de hemel zien staan!

Vorig weekend zijn we met heel de groep van Amava naar Tsitsikama National Park getrokken. Het is een groot natuurpark waar heel wat avontuurlijke dingen te beleven zijn. Zo deed ik vrijdag een bungeejump van een brug van 240m hoog. Dat was top! Ook deed ik aan ziplining en watertubing. We sloten het weekend af met een vermoeiende wandeling over rotsen naar een prachtige waterval. Na die vermoeiende tocht was het dan ook geweldig een duik te nemen in het verfrissende water van de waterval.

12/03/'17

De tijd vliegt!

Inmiddels ben ik zes weken in Zuid-Afrika. Dit wil zeggen dat ik halverwege mijn buitenlands avontuur ben. Ik heb dan ook al heel wat dingen mogen meemaken waar ik zeer dankbaar voor ben.

Het was niet makkelijk om een band op te bouwen met de leerlingen door de taalbarrière enerzijds en anderzijds omdat ze dat helemaal niet gewoon zijn om een band te hebben met de leerkracht hier. Nu begint die toch wel goed op gang te komen en dat is zoveel waard.

Omwille van de nationale feestdag was het vorige week maandag en dinsdag geen school. Hierdoor hadden we wat extra tijd om een uitstap te maken. Maandag trokken we naar de Baviaanskloof. Het is een immens groot wildernisgebied met prachtige uitzichten en wilde dieren. Maandag reden we de hele dag door de bergen en stopten we af en toe om met een picknick van het uitzicht te genieten. Zo stopten we bij de dam die heel PE voorziet van water. Hier konden we het watertekort waar we al zoveel over gehoord hadden met onze eigen ogen zien. De dam was slechts gevuld voor 30 %. Op de foto kan je zien tot waar het water eigenlijk zou moeten komen. Het regent hier wel af toe maar nooit lang of hevig genoeg om een groot verschil te maken.

Ook konden we af en toe een aapje, een buffel, een slang, een schildpad of andere dieren spotten. Onze eindbestemming was een grot waar we de nacht doorbrachten. 'S Avonds hielden we een braai aan het kampvuur en konden we de prachtige sterrenhemel bewonderen. Zoals ik al eerder vertelde is het adembenemend om de sterrenhemel te bekijken in een groot natuurgebied waar geen gebouwen of lichten te bespeuren zijn. De volgende dag reden we terug langs een andere weg richting PE. Op de terugweg kwamen we een prachtige plek tegen om te zwemmen. Daar vertoefden we dan ook een tweetal uur voor we onze terugreis verderzetten.

Vorige week startte ik met een nieuw concept. Ik geef enkel nog wiskunde in de drie klassen van het vijfde leerjaar. Daarnaast werk ik ook met remediëringsklassen waarbij ik een vijftiental leerlingen uit elke klas apart neem om in te spelen op hun noden. Deze aparte groepen noem ik de plusklassen. Ik voel me goed bij deze manier van lesgeven omdat ik zie dat de leerlingen er deugd van hebben om in een kleine groep die extra aandacht te krijgen die ze nodig hebben. In een grote klasgroep is het voor hen zeer moeilijk om zich te concentreren.

Ik werkte met de kinderen op een speelse manier rond de ruimtefiguren. Bij de plusklas probeer ik vooral te werken op de maaltafels en geef ik ook steeds een korte instructie over de les van de volgende dag. Ik hoop binnenkort wel wat vooruitgang te zien bij deze leerlingen.

Het weer in PE kan zeer wisselvallig zijn en dat is vorige week gebleken. Woensdag was een enorm warme dag en lagen de temperaturen tegen de 40 graden. Als je dan met 60 leerlingen in een kleine klas zit, kan je je voorstellen dat dit enorm warm was. De kinderen hadden allemaal waaiers gemaakt voor wat verfrissing. Vrijdag daarentegen was de temperatuur enorm gedaald en was het ongeveer 23 graden. Met de wind er bij voelde dit dan ook best fris aan. Wat enorm grappig was, is dat de leerlingen met dikke pullen, handschoenen, sjaals, mutsen en oorverwarmers naar school kwamen. Dat terwijl ik nog steeds gewoon in een T-Shirt naar school was gekomen. Ik werd dan ook gek verklaard door alle leerkrachten en leerlingen. Spijtig genoeg heb ik geen foto van hun 'winter'-outfits want dit was echt grappig om te zien.

Sinds vorige week geeft de school geen maaltijden meer aan de leerlingen omwille van geldtekort. Er zijn leerlingen die thuis niet veel te eten hebben en waarvoor de maaltijd op school dus meer dan welkom is. Deze leerlingen hebben het nu dus erg lastig. Toen we dit vertelden aan onze gastmoeder Maritha, wou ze heel graag helpen. Ze kent mensen in een bedrijf die waarschijnlijk iets kunnen regelen. Hopelijk horen we binnenkort goed nieuws.

28/03/'17

Andizange khohlwa!

Ik vergeet jullie nooit! 

Het is weer een tijdje geleden dat ik mijn blog aanvulde en daarbij  loopt alles hier stilaan op zijn einde. Hoog tijd dus om jullie op de hoogte te brengen van mijn laatste belefenissen.

Net als in België hadden de leerlingen hier twee weken Paasvakantie. Dat was voor mij natuurlijk de ideale moment om Zuid-Afrika verder te verkennen. Samen met Danaé, een student die stage verpleegkunde loopt via Amava, trok ik naar Kaapstad. We namen een bus en trotseerden een rit van 10 uur. 750 km en een platte band later kwamen we aan in Kaapstad. Nadat we onze spullen hadden afgezet in het hostel begonnen we meteen aan de beklimming van de tafelberg. Dit hadden we toch wel even onderschat. Een serieuze wind en regen was komen opsteken  en door de bewollking hadden we ook amper zicht.. Hierdoor beslisten we een kwartier voor de top om toch maar terug te keren. We sloten de dag af met een prachtige zonsondergang op de Signal Hill. Adembenamend, maar ontzettend koud!

De volgende dag besloten we een bus te nemen die je door de stad leidt. Je kiest zelf waar je wil afstappen en hoe lang je er blijft. Na enkele stops en een rondleiding in het centrum besloten we ook af te stappen aan de stop 'tafelberg'. We moesten en zouden de top bereiken. Maar ditmaal namen we wel de kabellift tot boven. Eenmaal boven konden we onze ogen niet geloven. Het was een prachtige dag met een heerlijke zon en geen wolkje aan de hemel. Het uitzicht was puur genieten. De avond begon te vallen bij het verder zetten van onze busroute. We hadden dan ook het geluk te genieten van opnieuw een prachtige zonsondergang. We reden langs de kust bovenop de bus met een heerlijke warme wind in onze haren. Puur genieten! De laatste dag in Kaapstad bezochten we nog Kaap De Goede Hoop en de pinguïns op Boulders Beach.

We besloten om op onze terugweg naar Porth Elisabeth nog enkele dagen te nemen om een aantal stops te maken langs de kustlijn. Zo bezochten we Fransshouck voor de wijnboerderijen en het proeven van de wijn. In Nysna bezochten we een olifantenpark waar ik zelfs een olifant heb mogen aanraken! We bezochten er ook een township wat erg confronterend was. De manier waarop die mensen leven kunnen wij ons gewoon niet voorstellen. In plettenberg bezochten we een park waar verwaarloosde aapjes worden opgevangen en konden we genieten van enkele prachtige uitzichten. Het was een geslaagd reisje! 

De eerste week na de paasvakantie was zowel voor de leerlingen als voor mij een lastige week. Een pauze van twee weken had mijn leerlingen helemaal uit hun schoolritme gebracht. Het leek of alles wat ik hen ooit had aangeleerd plots in het niets verdwenen was. Dan heb ik het zowel over de leerinhoud als over gedragsregels. Op een heel traag tempo zijn we toch door de week geraakt en hebben we toch een aantal zaken kunnen realiseren. We werkten rond de inhoudsmaten en herhaalden nog eens goed de maaltafels. 

In het weekend kregen we een rondleiding in Walmer Township. Dit is de township waar de meeste kinderen uit mijn klas wonen. We maakten een grote wandeling langs de huisjes en kwamen ook een aantal schoolkinderen tegen. Dit was natuurlijk leuk, maar tegelijk ook confronterend. Het bezoek aan de township deed mij nog meer beseffen dat de manier waarop de kinderen wonen een grote invloed heeft op hun prestaties op school. Zo is het moeilijk huiswerk maken in een huis zonder licht of elektriciteit, is de kans dat je ziek bent na een regenachtige nacht best groot en is het moeilijk concentreren op school met een lege maag. Er werd ons aangeraden om geen camera's mee te nemen, daarom heb ik ook geen foto's van Walmer Township. Hieronder zie je enkele foto's van de township die we bezochten in Knysna. Dit om je een beeld te geven van de huisjes.

Inmiddels heb ik mijn laatste dag lesgeven er op zitten. Met pijn in het hart nam ik afscheid van de leerlingen en de school. Op deze plek heb ik de laatste drie maanden heel wat meegemaakt. Heel veel mooie, maar ook moeilijke momenten. Het is een geweldig leerrijke ervaring geweest om op Walmer Primary Les te geven. 

Als afscheidscadeau had ik voor elk kind een schoolpakketjes met een lat, potlood, pen, gom en slijper. Voor de klas had ik ook nog een doos scharen en een doos potloden voorzien. Hier waren ze ontzettend blij mee! Daarnaast gaf ik alle didactische materialen die ik gebruikt had tijdens mijn stage aan mijn mentor. Om het feestje compleet te maken had ik ook voor iedere leerling een stukje bananencake voorzien. We knutselden een portefeuille met een melkbrik en de dag sloten we af met een quiz over België en Zuid-Afrika.

Omdat ik tijdens mijn stage had gemerkt dat de leerlingen niet erg aanhankelijk zijn, was ik aangenaam verrast toen ik van elke leerling toch een knuffel of een kus kreeg bij het afscheid. Dit was namelijk nog maar zelden gebeurd in de loop van mijn stage. Deze bengels hebben het mij niet altijd even makkelijk gemaakt, maar ik zal ze nooit vergeten en ze hebben voor altijd een speciaal plekje in mijn hart. Ik zal ze missen! 

28/04/'17

Bedankt!

Danki!

Thank you!

Enkosi!

Tijdens mijn laatste week in Zuid-Afrika observeerde ik in een 'rijke' school, bezocht ik enkele projecten van Amava en werkte ik voor school.

Het observeren in de 'rijke' school, Herbert Hurt, was een echte oogopener. De verschillen met Walmer Primary waar ik drie maanden stage heb gelopen, waren overduidelijk. Er zitten 'slechts' dertig leerlingen in elke klas, en heel veel verschillende nationaliteiten zijn er vertegenwoordigd. Zo zie je blanke, zwarte, Indische, Aziatische kinderen samen in één klas. Bovendien hebben de leerlingen op deze school toegang tot heel veel leermiddelen: werkboeken, didactische affiches, computers, ipads, ... Ook wordt er op deze school heel veel aandacht besteed aan de individuele ontwikkeling van elk kind. Een kind met motorische problemen gaat naar de 'occupational therapist', een kind voor wie wiskunde te abstract is, gaat naar de 'practical therapist', een kind met specifieke leerbehoeften gaat naar de 'remedial therapist' en een kind dat het mentaal wat moeilijk heeft, kan naar de schoolpsycholoog. Om maar te zeggen dat elk kind individueel de zorgen en begeleiding krijgt die het nodig heeft. Er zijn  ook heel wat naschoolse activiteiten waar de leerlingen hun talenten kunnen inzetten. Zo zijn er heel wat sportteams als rugby, basketbal, turnen en hockey. Maar ook creatieve zielen kunnen hun ei kwijt in het koor, het orkest of in de dramaclub. 

Alle scholen in Zuid-Afrika krijgen geld van de overheid, maar dit is slechts heel weinig. Herbert Hurt is een school die in een welgestelde buurt ligt. De ouders van deze school zijn dan ook in staat om een maandelijkse bijdrage te betalen. Met deze inkomsten van de ouders worden extra leerkrachten en leermiddelen betaald. In een school als Walmer Primary School zijn de ouders niet in staat een maandelijkse bijdrage te leveren. Zij moeten zich dus zien te redden met het geld van de overheid en donaties.

Amava organiseerde een projectdag waarbij we met de groep langsgingen bij de verschillende projecten waarmee ze samenwerken. Het was heel fijn en interessant om te zien waar de andere studenten mee bezig zijn. We bezochten Heatherbank en HDC, scholen voor kansarme kinderen. Zanethemba, een babyhaven voor verwaarloosde en misbruikte baby's en peuters. Vistarus, een opvangcentrum voor 500 mensen en gezinnen in nood. Ubomi, een naschoolse opvang voor kansarme kinderen. En SOS kinderdorpen waar kinderen uit slechte gezinssituaties opgevangen worden en samenwonen. Al deze projecten tonen de gevolgen van de grote armoede die heerst in Zuid-Afrika. Gelukkig zijn er deze projecten en de mensen erachter die klaar staan voor de mensen die het nodig hebben.

Intussen ben ik weer thuis. Ik heb er een bijzonder uniek en leerrijke avontuur op zitten. Dat ik dit heb mogen meemaken, heb ik aan heel wat mensen te danken. Bedankt aan mijn ouders voor de grote steun, bedankt aan mijn vriend voor het engelengeduld, bedankt aan Odisee en Amava voor de kans, bedankt aan mijn correspondentieklas voor de nieuwsgierigheid, danki aan Maritha en haar familie voor de grote gastvrijheid, thank you aan mijn mentor Phumla voor het vertrouwen en enkosi aan al mijn 60 leerlingen voor de liefde en het plezier!

Thank you! Very much! Keep it up! And shine!

15/05/'17